તમે તો અજબનો નિખાર લઇ બેઠા છો,
મને ગમતા ફૂલોનો તમે સાથ લઇ બેઠા છો,
તમે જ મારા ગીતોના સંસારમાં બેઠા છો,
મારા એ શબ્દોનો અણસાર લઇ બેઠા છો,
અહી આભમાંથી રોજ રોજ આંશુ વહે છે,
મારી આ આંખો તો અશ્રુ પણ રહે છે,
તમે મારી જ સામે એક વાત કઈ બેઠા છો,
મારા પ્રેમના પુષ્પોને કરમાવી બેઠા છો,
હું જીંદગીમાં જોશ ભરી જોશીલો બનું છું,
તમે એમાં જ યાદો ના દર્દ દઈ બેઠા છો,
હવે જીવન ના એક એક પલ ને ગણું છું,
એ પલ માં હું તો બસ મૌત ને રટું છું,
જીવન નો મારો આધાર થઇ બેઠા છો,
તમે તો અજબ નો નિખાર લઇ બેઠા છો...
"વિરલ... રાહી"
૧૨/૦૨/૨૦૧૧
